Drawski Park Krajobrazowy

Drawski Park Krajobrazowy (DPK) położony jest we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego. Został utworzony 24 kwietnia 1979 roku, w celu ochrony najcenniejszego pod względem przyrodniczym, kulturowym, historycznym i krajobrazowym fragmentu Pojezierza Drawskiego. Powierzchnia Parku

przekracza 41 tys. ha., zaś otulina zajmuje ponad 22 tys. ha. Położony jest on na obszarze sześciu gmin należących do Stowarzyszenia Gmin i Powiatów Pojezierza Drawskiego, pomiędzy miejscowościami: Połczyn Zdrój, Łubowo, Czaplinek i Złocieniec.

Najbardziej istotnym elementem wpływającym na krajobraz Parku jest ukształtowanie terenu, będące wynikiem działalności lodowca, głównie zlodowacenia bałtyckiego. W północnej części DPK występują wały moreny czołowej, często poprzecinane licznymi jarami, zaś południowa część odznacza się łagodniejszą konfiguracją i obfituje w jeziora. Na walory przyrodnicze DPK składają się ponadto: występowanie wielu jezior, licznych rzek, małych potoków, źródlisk, mokradeł, torfowisk i lasów, bogactwo ekosystemów w niewielkim stopniu przekształconych przez człowieka oraz występowanie wielu rzadko spotkanych gatunków roślin i zwierząt.

Obszar DPK położony jest w przeważającej części w zlewni rzeki Drawy. Niewielki obszar zlewni jeziora Komorze poprzez Piławkę posiada odpływ do rzeki Gwdy, będącej dopływem Noteci. Północna i północno-wschodnia część Parku leży w zlewni rzeki Dębnicy, odprowadzającej wody poprzez Parsętę, do Morza Bałtyckiego. Górne biegi rzek, mających swe źródła w rejonie wzniesień morenowych, mają często charakter górskich potoków.

Wielką atrakcją Parku są jeziora. W granicach DPK zlokalizowanych jest ich 47, zaś w otulinie 30. Największym spośród nich i drugim co do głębokości w Polsce, jest jezioro Drawsko (powierzchnia 1871 ha, maksymalna głębokość 79,7 m.). Do większych jezior Parku należą także: Siecino, Komorze, Wilczkowo, Żerdno i Krosino. Najbardziej cennymi pod względem przyrodniczym są jeziora lobeliowe, charakteryzujące się występowaniem reliktowej roślinności i bardzo czystymi wodami. Należą do nich: Czarnówek, Kapka i Leśniówek.

Park odznacza się także bogactwem szaty roślinnej i świata zwierzęcego. W jego florze spotyka się gatunki charakterystyczne dla roślinności atlantyckiej, arktycznej, borealnej, górskiej i południowej. Stwierdzono występowanie ponad 40 gatunków objętych ochroną prawną, m. in.: wawrzynka wilczełyko, rosiczki okrągłolistnej, pośredniej i długolistnej, storczyka plamistego, krwistego, szerokolistnego i Traunsteinera, paprotki zwyczajnej, wiciokrzewu pomorskiego, lilii złotogłów i kopytnika pospolitego. Duże zróżnicowanie biotopów Parku stwarza dogodne warunki dla wielu gatunków zwierząt. W jeziorach i rzekach występuje przeszło 30 gatunków ryb. Obszary wodne i przywodne sprzyjają bytowaniu i gnieżdżeniu się wielu gatunków ptaków, szczególnie wodno-błotnych. Spotyka się tu często: łabędzie, perkozy, kaczki, żurawie, czaple i kormorany. Rozległe kompleksy leśne są ostoją dla ptaków drapieżnych, m. in. bielika, kani rudej i orlika krzykliwego. Spośród ssaków, na terenie DPK licznie występuje bóbr.

Na terenie DPK znajduje się około 300 pomników przyrody. Są to najczęściej, odznaczające się sędziwym wiekiem i pięknym pokrojem: dęby, buki, lipy, klony i graby. Największy z nich to buk o obwodzie ok. 9 m znajdujący się na wyspie Bielawie położonej na jeziorze Drawsko. Pomniki przyrody nieożywionej to najczęściej głazy pozostawione przez cofający się lodowiec. Największy, zlokalizowany w otulinie DPK, posiada obwód około 19 m i wysokość 3,5 m.

Najcenniejsze pod względem przyrodniczym fragmenty Parku i jego otuliny zostały objęte ochroną rezerwatową. Utworzono siedem rezerwatów:

• Jezioro Czarnówek - rezerwat wodno-florystyczny, gdzie ochroną objęto jezioro lobeliowe z charakterystyczną dla tego typu zbiornika roślinnością,
• Torfowisko nad Jeziorem Morzysław Mały - rezerwat torfowiskowo-florystyczny, charakteryzujący się występowaniem na małej powierzchni aż dziewiętnastu różnych zespołów roślin wodnych, ziemno-wodnych i torfowiskowych,
• Brunatna Gleba - rezerwat glebowy, utworzony w celu zachowania w stanie niezmienionym klasycznej gleby brunatnej wraz z charakterystyczną ściółką i runem,
• Dolina Pięciu Jezior - rezerwat krajobrazowy obejmujący najatrakcyjniejszy pod względem widokowym obszar Parku, na który składa się początkowy fragment rzeki Drawy, z pięcioma jeziorami otoczonymi wzgórzami porośniętymi lasem bukowym,
• Jezioro Prosino - rezerwat ornitologiczny, chroniący miejsca bytowania i lęgu rzadkich gatunków ptaków wodnych i błotnych,
• Zielone Bagna - rezerwat torfowiskowy, będący ostoją rzadkich gatunków mchów,
• Torfowisko Toporzyk - rezerwat torfowiskowo-leśny położony w otulinie DPK, obejmujący ochroną zbiorowiska torfowiskowe i mszarne o charakterze reliktowym.

    Na terenie Parku znajduje się wiele interesujących obiektów kulturowych. Należą do nich m.in.: zabytkowe i wiejskie parki, stare cmentarze, kościoły, pałace, budynki mieszkalne oraz zabytki archeologiczne w postaci pozostałości grodzisk.

Warunki przyrodnicze, nagromadzenie interesujących obiektów kulturowych oraz urozmaicony i w małym stopniu zmieniony krajobraz, czynią t eren Parku atrakcyjnym obszarem pod względem turystycznym. Najlepszym sposobem zwiedzenia Parku jest wędrówka piesza trasami czterech wyznaczonych szlaków turystycznych:

• Szlak jezior (wzniesień moreny czołowej), prowadzący ze Złocieńca do Strzeszyna, prezentujący większe jeziora Parku, oznakowany jako zielony,
• Szlak leśno-widokowy (solny), prowadzący z Połczyna Zdroju do Czaplinka, poprzez najatrakcyjniejsze fragmenty widokowe i kompleksy lasów bukowych, oznakowany jako czerwony,
• Szlak leśny (Szwajcarii Połczyńskiej), prowadzący z Połczyna Zdroju do Czaplinka, zapoznający zwiedzającego z południowo-wschodnimi fragmentami Parku o krajobrazie przypominającym górski, oznakowany jako niebieski,
• Szlak przyrodniczy, prowadzący ze Złocieńca do Połczyna Zdroju, prezentujący najcenniejsze rezerwaty Parku, oznakowany jako czarny.

Zwolennikom turystyki rowerowej można polecić przejazd ścieżkami rowerowymi poprowadzonymi głównie drogami podrzędnymi o nawierzchniach utwardzonych, zaś miłośnikom kajakarstwa szlak wodny rzeką Drawą im. Ks. Kardynała Karola Wojtyły.

Uzupełnieniem oferty turystycznej Parku jest pięć ścieżek przyrodniczych zapoznających z osobliwościami przyrodniczymi DPK oraz służących celom edukacyjnym:

• Wyspa Bielawa - położona na największej wyspie jeziora Drawsko, zapoznająca z przyrodą typową dla wysp jeziornych,
• Dolina Pięciu Jezior - zlokalizowana bezpośrednio przy trasie kołowej Czaplinek Połczyn Zdrój prezentująca najpiękniejsze pod względem krajobrazowym obszary Parku gdzie swój początek bierze rzeka Drawa,
• Przełom Rzeki Dębnicy - prowadząca wzdłuż malowniczo wpisanego w polodowcowy krajobraz niewielkiego cieku przypominającego górski strumień. Zwiedzanie ścieżki rozpoczyna się przy lokalnej drodze Chłopowo-Polne w gminie Barwice,
• Spyczyna Góra - Jezioro Prosino - rozpoczynająca się przy ruinach zamku Drahim w Starym Drawsku, której główną atrakcją jest ambona widokowa oraz rezerwat ornitologiczny,
• Jezioro Czarnówek - położona około 4 km na północ od Złocieńca, prezentująca osobliwości florystyczne Parku, w tym unikalne w skali Europy jezioro lobeliowe.

Drawski Park Krajobrazowy w liczbach:

• Otulina Powierzchnia ogólna 41.430 ha
• 22.212 ha Powierzchnia jezior 10%
• Największe jezioro Drawsko 1871,5 ha

Zapraszamy serdecznie do poznawania walorów Parku i jednocześnie przypominamy, że ten cenny teren podlega ochronie prawnej.